فیبروم رحم در بارداری و باروری تاثیر می‌گذارد.
فیبروم تومورهای خوش خیم هستند که در رحم یا خارج رحم رشد میکنند.
آنها ممکن است بر باروری و دوران بارداری تأثیر بگذارند.
فیبروم رحم در بارداری بسیار متداول است.
بر طبق مطالعات حدود ۲۰ تا ۸۰ درصد از زنان تا ۵۰ سالگی این تودههای غیرسرطانی را تجربه میکنند
و ۳۰ درصد از زنان بین ۲۵ تا ۴۴ سال علائم فیبروم دارند.
این بدان معنی است که فیبروم‌های رحمی در طول سنین باروری یک زن شایع است.
اثرات فیبروم رحم در بارداری چیست؟
بیشتر خانم‌ها در دوران بارداری هیچ مشکلی با فیبروم‌ها نخواهند داشت.
با این حال، یک بررسی در سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد ۱۰ تا ۳۰ درصد زنان مبتلا به فیبروم در دوران بارداری عوارضی را گزارش میکنند.
گزارش شده است که شایعترین عارضه فیبروم‌ها در دوران بارداری، درد است.
این عارضه اغلب در خانمهایی که فیبروم بزرگتر از ۵ سانتیمتر در دو تا سه ماهه آخر خود دارند دیده میشود.
فیبروم‌ها ممکن است خطر سایر عوارض در دوران بارداری و زایمان را افزایش دهند. این عوارض عبارتند از:
- محدودیت رشد جنین: فیبروم‌های بزرگ ممکن است به دلیل کاهش فضای داخل رحم از رشد کامل جنین جلوگیری کنند.
- قطع ناگهانی جفت: اگر فیبروم روی جفت فشار بیاورد ممکن است باعث شود که جفت از دیواره رحم جدا شود. این اتفاق باعث کاهش اکسیژن و مواد مغذی حیاتی میشود.
- زایمان زودرس: درد ناشی از فیبروم ممکن است منجر به انقباضات رحمی شود، که می‌تواند منجر به زایمان زودرس شود.
- زایمان سزارین:gov تخمین میزند که نیاز به انجام سزارین در زنان مبتلا به فیبروم شش برابر بیشتر از زنانی که این تودهها را ندارند.
- وضعیت بریج یا قرارگیری جنین از پا: به دلیل شکل غیر طبیعی حفره رحم، ممکن است زایمان از واژن امکانپذیر نباشد.
- سقط جنین: تحقیقات نشان می‌دهد که احتمال سقط جنین در زنان مبتلا به فیبروم دو برابر است.
اثرات بارداری بر فیبروم رحم چیست؟
اکثر فیبروم‌ها در دوران بارداری از نظر اندازه تغییر نمیکنند،
اما برخی از آنها در واقع، طبق یک بررسی انجام شده در سال ۲۰۱۰ ، یک سوم فیبروم‌های رحمی ممکن است در سه ماهه اول رشد کنند.
رشد فیبروم احتمالاً تحت تأثیر استروژن است و میزان استروژن در دوران بارداری افزایش مییابد. این قضیه ممکن است به رشد منجر شود.
با این وجود، در سایر زنان، ممکن است فیبروم‌ها در دوران بارداری کوچک شوند.
در یک تحقیق در سال ۲۰۱۰ ، محققان دریافتند که ۷۹٪ فیبروم‌ها که قبل از بارداری وجود داشتند، بعد از زایمان از نظر اندازه کاهش مییابند.
اثرات فیبروم رحم در بارداری و باروری چیست؟
بسیاری از زنانی که فیبروم دارند، میتوانند به طور طبیعی باردار شوند و نیازی به درمان برای وقوع بارداری نداشته باشند.
با این حال، در برخی موارد، فیبروم‌ها میتوانند روی باروری شما تأثیر بگذارند.
به عنوان مثال، فیبروم‌های زیر مخاطی، که نوعی فیبروئید است که به داخل حفره رحم وارد میشود، خطر ناباروری یا سقط را افزایش می‌دهد.
در حالی که فیبروم ممکن است برای برخی از زنان ناباروری ایجاد کند، علل دیگر درباره ناباروری شایعتر است.
اگر در وقوع بارداری یا حفظ حاملگی مشکل دارید، پزشک ممکن است سایر دلایل احتمالی دیگر را قبل از نسبت دادن موضوع به فیبروم‌ها کشف کند.
اگر می‌خواهید با وجود فیبروم‌ها باردار شوید مراحل زیر را انجام دهید:
در مورد اندازه یا موقعیت هر نوع فیبروم موجود در این زمینه با پزشک خود صحبت کنید.
سؤال کنید که آیا اینها میتوانند با تلاش شما برای بارداری یا توانایی حفظ بارداری مشکل ایجاد کنند.
به همین ترتیب، از پزشک خود بپرسید که آیا درمانهای فیبروم می‌تواند به شما در بهبود شانس موفقیت بارداری کمک کند
فیبروم رحم در بارداری چگونه درمان می‌شوند؟
در دوران بارداری، درمان فیبروم‌های رحمی به دلیل خطر جنین محدود است.
- استراحت در رختخواب،
- هیدراتاسیون
- و داروهای تسکین دهنده درد خفیف
ممکن است برای کمک به مادران دارای علائم فیبروم تجویز شود.
در موارد بسیار نادر، میومکتومی در زنان در نیمه دوم بارداری آنها انجام میشود. د
ر این روش فیبروم‌ها را از خارج رحم یا از درون دیواره رحم بیرون میآورند در حالی که رحم را سالم نگه میدارند.
در مورد فیبرومهایی که در حفره رحم رشد میکنند
به دلیل خطرات احتمالی برای جنین عموماً تصمیم برای جراحی گرفته نمیشود و در جای خود باقی میمانند.
فیبروم‌ها قبل از بارداری چگونه برای بهبود باروری درمان می‌شوند؟
درمان فیبروم رحم قبل از بارداری ممکن است شانس باروری شما را بهبود بخشد.
متداولترین روشهای درمانی برای فیبرومهایی که باروری را حفظ میکنند؛ شامل موارد زیر است:
۱-میومکتومی. این روش جراحی برای از بین بردن فیبروم‌ها استفاده میشود. این روش ممکن است نیاز به سزارین را افزایش دهد، و احتمالاً شما نیاز دارید که حدوداً سه ماه پس از این عمل صبر کنید تا برای بارداری اقدام کنید.
۲-قرصهای ضد بارداری هورمونی. در حالی که در حال مصرف قرص هستید، نمیتوانید باردار شوید. اما این روش پیشگیری از بارداری می‌تواند به سهولت در علائم بیماری مانند خونریزی شدید و دورههای دردناک کمک کند.
۳-دستگاه داخل رحمی IUD: مانند قرص ضدبارداری، تا زمانی که از آن استفاده میکنید، از بارداری جلوگیری میکند. با این وجود می‌تواند ضمن حفظ باروری، برخی از علائم را از بین ببرد.
۴-آگونیستهای هورمون آزاد کننده گنادوتروپین(Gn-RH)، این نوع دارو تولید هورمونهایی که منجر به تخمک گذاری و قاعدگی می‌شوند را مسدود میکند، بنابراین شما نمیتوانید در حین مصرف این دارو باردار شوید. این کار می‌تواند به کوچک شدن فیبروم کمک کند.
۵-میولیز. در این روش از یک جریان انرژی الکتریکی مانند لیزر یا فرکانس رادیویی برای کوچک کردن رگهای خونی که فیبروم‌ها را تغذیه میکنند، استفاده میشود.
۶-سایر روشهای درمانی. برای خانمهای دارای فیبروم وجود دارد که ممکن است در آینده مایل به فرزندآوری باشند.
هر درمان خطر و عوارض خاص خود را دارد، بنابراین در مورد گزینههای درمانی با پزشک خود صحبت کنید.
به همین ترتیب، از پزشک خود بپرسید که چه مدت باید منتظر بمانید تا بعد از درمان باردار شوید.
با برخی از روشهای درمانی مانند قرص ضدبارداری، میتوانید به محض قطع مصرف آن، اقدام به بارداری کنید.
برای برخی دیگر از روشها، ممکن است یک دوره انتظار لازم باشد.