تنبیه کودک آری یا نه؟ و چگونگی آن؟

کودک را تنبیه کنیم؟

فهرست

دسته بندی ها

برای والدین فرزند جزو عزیز‌ترین افراد زندگی به‌شمار می‌آید.فرزند به تربیت نیاز دارد. استفاده از تنبیه هم می‌تواند جزو پروسه‌ی تربیت محسوب شود. اما همانطور که می‌دانید استفاده‌ی نادرست از تنبیه صدمات جبران ناپذیر روحی و جسمی به دنبال داشته باشد. در این مقاله در خصوص تنبیه کودک و چگونگی آن و یک شیوه‌ی تنبیه که تنبیه منفی نام دارد.


آنچه می‌خوانید:

  • تنبیه منفی
  • محروم کردن
  • جریمه کردن

استفاده از تنبیه در شیوه تربیت فرزند همیشه جای مناقشه کارشناسان این حوزه بوده و شیوه‌های مختلف تنبیه در تربیت نیز وجود دارد در این مقاله با شما هستیم با توضیح استفاده از تنبیه به دو شیوه‌ی  محروم کردن و جریمه کردن.

تنبیه یک اصل رفتاری اساسی است. زمانی که رفتار با پیامدی که منجر به کاهش در احتمال بعدی رفتار می‌گردد دنبال شود، تنبیه اتفاق می افتد. پیامد پیرو رفتار ممکن است شامل ارائه رویداد محرک(تنبیه مثبت) یا حذف رویداد محرک(تنبیه منفی) شود. در هر دو شکل تنبیه، رفتار کاهش می یابد.

استفاده از شیوه‌های تنبیه می‌تواند بحث انگیز باشد. برخی معتقدند که استفاده از تنبیه_ ارائه مشروط یک رویداد آزارنده یا حذف یک رویداد تقویت کننده، ممکن است حقوق فرد مورد درمان نقض شود.

تنبیه مثبت شامل ارائه یک محرک آزارنده است که اغلب دردناک و ناخوشایند است.در نتیجه بعضی از افراد معتقدند که شیوه تنبیه درد یا ناراحتی غیر ضروری برای فرد دریافت کننده به وجود می‌آورد. توجه کنید که یک محرک آزارنده بر حسب احساسات دردناک و ناخوشایند تعریف نمی‌شود بلکه تغییر رفتار، تعریفی کنشی بر حسب تاثیری که روی رفتار را می پذیرد.

تنبیه منفی

یک محرک آزارنده، که ارائه مشروط آن، احتمال بعدی رفتار را کاهش یا ارائه مشروط آن احتمال بعدی رفتار را افزایش می‌دهد. شیوه‌های تنبیه معمولا اولین انتخاب در مداخله به منظور کاهش رفتارهای مشکل آفرین نیستند. شیوه‌ی تنبیه اغلب یک شیوه منفی است که شامل برداشتن رویدادهای تقویت کننده به دنبال وقوع رفتار مشکل آفرین می‌شود.

محروم کردن کودک

حال می‌پردازیم به دو شیوه تنبیه کردن منفی: محروم کردن و جریمه کردن.

محروم کردن

محروم کردن فقدان دسترسی به تقویت کننده‌های مثبت در مدت زمانی کوتاه مشروط به رفتار مشکل آفرین تعریف می‌شود. نتیجه آن کاهش احتمال رفتار مشکل آفرین است.محروم کردن در اینجا جلوگیری از تقویت مثبت است.

مثلا در کودکستان بچه‌ها دور یک میز مشغول نقاشی با انگشت هستند، امیر کاغذها را با دستاش بهم ریخته و مزاحمت برای بقیه ایجاد می‌کند. مربی او را روی صندلی که در گوشه‌ای از اتاق دور از بچه‌ها است برای مدت کوتاهی قرار می‌هد. بعد از برگشت امیر به دور میز کنار بچه‌ها زمانی که مشغول نقاشی است و مشکلی ایجاد نمی‌کند. مربی به او توجه می ‌کند و او را تشویق می‌کند.

دو نوع محروم کردن وجود دارد: انحصاری و غیر انحصاری.

محروم کردن انحصاری

فرد از اتاقی( محیط تقویت کننده) که در رفتار مشکل آفرین در آن رخ داده به اتاق دیگری برده می‌شود. این امر، فرد را از کلیه منابع تقویت مثبت دور می‌کند.

محروم کردن غیر‌انحصاری

فرد در اتاق می‌ماند در حالی که از دسترسی به تقویت کننده‌های مثبت دور نگه داشته می‌شود، در مثالی که در خصوص امیر گفته شده بود این نوع محروم کردن اتفاق افتاده بود.

از محروم کردن غیر انحصاری زمانی استفاده می شود که:

  • فرد را بتوان از فعالیت‌ها یا تعامل‌های تقویت کننده در حالی که هنوز در اتاق مانده، دور کرد.
  • حضور فرد در اتاق برای دیگران منجر به اغتشاش در محیط نشود.
  • در محروم کردن انحصاری فرد به اتاق دیگری برای مدت کوتاهی منتقل می‌شود.
در این نوع محرومیت باید به چند نکته توجه داشت:
  • محیط عاری از هرگونه وسیله تیز یا شکستنی باشد. مثلا یک اتاق بدون وسایل و یک صندلی باشد.
  • محیط نباید حاوی وسایل تقویت کننده برای فرد مانند تلویزیون،لب تاب، موبایل، اسباب بازی و… نباشد.
  • در مدت زمان محرومیت باید بتوان کودک را دید تا از وقوع هر گونه آسیب جلوگیری شود.
  • مدت زمان محروم کردن بر حسب سن کودک از یک تا ده دقیقه است.
  • در پایان محرومیت باید عامل مشکل آفرین وجود نداشته باشد.

استفاده از تقویت به همراه محروم کردن

هر گاه از محروم کردن یا هر شیوه تنبیه دیگری استفاده می کنید، باید از یک تقویت نیز استفاده نمایید. شیوه محروم کردن میزان رفتار مشکل آفرین را کاهش و شیوه تقویت افتراقی رفتار مقابل را به منظور جایگیزین کردن به جای رفتار مشکل آفرین افزایش می دهد. یا برای جلوگیری از رفتار مشکل آفرین تقویت کننده ای فراهم می سازد.

جریمه‌کردن 

جریمه‌کردن عبارت است از برداشتن مقدار مشخصی از یک تقویت کننده. مشروط به وقوع رفتار مشکل آفرین. جریمه‌کردن، زمانی که منجر به کاهش در احتمال بعدی رفتار مشکل آفرین می‌شود یک شیوه تنبیهی منفی است.

زمانی که فرد سالمی ماشینش را در پارکینگ معلولین پارک می‌کند و مبلغ قابل توجهی جریمه می‌شود. احتمال بسیار کمی وجود دارد که او دوباره این رفتار را تکرار کند. به عنوان مثال اگر کودک تکالیفش را تا ساعت 5 تمام نکند نمی‌تواند برنامه مورد علاقه‌اش را ببیند. پس حذف تلویزیون در اینجا جریمه محسوب می‌شود و احتمال اینکه این رفتار دوباره تکرار شود کم خواهد شد.

در خصوص استفاده از جریمه به این نکات دقت کنید:

  •  مقدار تقویت کننده که برداشته می‌شود. باید به قدری زیاد باشد که در صورت بروز مشکل آفرین، فقدان آن رفتار مشکل آفرین را کاهش دهد. مثلا در جریمه شدن از دست دادن دایمی مقدار مشخصی از پول است.
  •  حذف تقویت کننده باید اخلاقی باشد مثلا در جریمه‌کردن، وعده غذایی کودک نباید حذف شود.
  •  باید جریمه عملی و پذیرفتنی باشد مثلا در جریمه کردن نباید رفتار‌های را از او انتظار داشت که در توان کودک نباشد یا رفتارهای شرم‌آوری از او درخواست داشت.

اگرمیخواهید از شیوه‌های تنبیهی برای کودک استفاده کنید. با متخصصان ما در این حوزه مشورت داشته باشید .تا از وقوع آسیب‌های جدی در رشد کودک جلوگیری شود.

 

 

برای رزرو نوبت متخصص طب سنتی می‌توانید هرروز از ساعت ۹ تا ۱۹ تماس بگیرید؛ و یا با پر کردن فرم دریافت مشاوره میتوانید درخواست کنید تا کارشناسان ما با شما تماس بگیرند.

دسته بندی ها

فهرست

4.8/5
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *