فیبروم رحم ورمهایی غیرطبیعی هستند که در رحم زن یا روی آن رشد میکند. بعضی اوقات این تومورها کاملاً بزرگ می‌شوند و باعث درد شکم و دورههای سنگین قاعدگی می‌شوند. در برخی موارد دیگر، آنها به هیچ وجه علائمی ایجاد نمیکنند. رشد به طور معمول خوش خیم یا غیر سرطانی است. علت ایجاد فیبروم‌ها ناشناخته است.
فیبروم‌ها با نام‌های زیر نیز شناخته می‌شوند:
- لیومیوم
- میوما
- میوم های رحمی
- فیبروم
طبق مطالعات، حدود 80 درصد زنان تا سن 50 سالگی فیبروم دارند. با این حال، بیشتر زنان هیچ علامتی ندارند و ممکن است هرگز ندانند که فیبروم ندارند.
انواع مختلف فیبروم رحم چیست؟
نوع فیبروم و علایمی که ایجاد میکند به محل قرارگیری آن در رحم بستگی دارد.
1.فیبروم اینترامورال
فیبروم اینترامورال شایعترین نوع فیبروم است. این نوع در داخل دیواره عضلانی رحم ظاهر میشود. ممکن است فیبروم‌های اینترامورال بزرگتر شوند و باعث کشیدگی رحم شما شوند.
2.فیبروم‌های ساب سروزال
فیبروم‌های سابسروزال در قسمت بیرونی رحم شما شکل میگیرد که به آن سروز گفته میشود. ممکن است آنها آنقدر بزرگ شوند تا رحم شما از یک طرف کشیده شود.
3.فیبروم‌های پایهدار
تومورهای سابسروزال میتوانند دارای پایه باشند، پایههای باریک که از تومور پشتیبانی میکند. هنگامی که این حالت ایجاد شد، آنها به عنوان فیبروم‌های مجهز شناخته می‌شوند.
4.فیبروم‌های زیر مخاطی یا سابموکوزال
این نوع از فیبروم‌ها در لایه میانی عضله یا میومتری رحم شما ایجاد می‌شوند. فیبروم‌های زیر مخاطی به اندازه انواع دیگر شایع نیستند.
چه کسی در معرض ابتلا به فیبروم رحم است؟
در صورتی که یک یا چند عامل خطر زیر وجود داشته باشد، زنان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فیبروم هستند:
- بارداری (حاملگی یک اثر محافظتی با علت ناشناخته بر ایجاد لیومیوم دارد. اما فاصله زیاد بین دو حاملگی از این اثر حفاظتی می‌کاهد. همچنین تاخیر اولین حاملگی تا دهه سوم زندگی از فاکتورهای مستعد کننده لیومیوم است)
- سابقه خانوادگی وجود فیبروم‌ها
- سن سی سال یا بالاتر
- نژاد آفریقایی آمریکایی
- وزن زیاد بدن
- استرس
- رژیم غذایی نامناسب
- عفونتها
علائم فیبروم چیست؟
علائم شما بستگی به تعداد تومورها و همچنین مکان و اندازه آنها دارد. به عنوان مثال، فیبروم‌های زیر مخاط ممکن است باعث خونریزی شدید قاعدگی و ایجاد درد در تصور شود.
اگر تومور شما بسیار ناچیز است یا یائسگی را پشت سر میگذرانید، ممکن است علائمی نداشته باشید. ممکن است فیبروم‌ها در دوران یائسگی کوچک شوند. دلیل این امر آن است که زنان تحت یائسگی دچار افت سطح استروژن و پروژسترون می‌شوند، که این هورمونها رشد فیبروم را تحریک میکنند.
علائم فیبروم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خونریزی شدید بین یا در دورههای قاعدگی شما
- درد در لگن یا کمر
- درد حین قاعدگی
- تکرر ادرار
- درد در حین مقاربت
- قاعدگی که بیشتر از حد معمول طول میکشد
- احساس فشار یا پر شدگی در قسمت شکم تحتانی شما
- تورم یا بزرگ شدن شکم
فیبروم‌ها چگونه تشخیص داده می‌شوند؟
برای تشخیص صحیح، باید به یک متخصص زنان و زایمان برای معاینه لگن مراجعه کنید. این معاینه برای بررسی وضعیت، اندازه و شکل رحم شما استفاده میشود. همچنین ممکن است به بررسیهای دیگری نیز احتیاج داشته باشید که شامل موارد زیر است:
1.سونوگرافی
سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر از رحم شما روی صفحه استفاده میکند. این به پزشک شما اجازه میدهد، ساختارهای داخلی آن و هر نوع فیبروم موجود را مشاهده کند. سونوگرافی واژینال، که در آن میتوان پروب سونوگرافی را در مهبل وارد کرد، ممکن است تصاویر واضحتری ارائه دهد زیرا در این روش نزدیک به رحم است.
2.MRI لگن
این روش تصویربرداری، تصاویری از رحم، تخمدانها و سایر اندامهای لگن شما را تولید میکند.
در دراز مدت چه انتظاری می توان داشت؟
به اندازه و محل فیبروم بستگی دارد. اگر کوچک نیستند یا علائمی ایجاد نمیکنند، ممکن است فیبروم‌ها نیاز به درمان نداشته باشند.
اگر باردار هستید و فیبروم دارید، یا باردار شدهاید و مبتلا به فیبروم هستید، پزشک وضعیت شما را با دقت کنترل میکند. در بیشتر موارد، فیبروم‌ها در دوران بارداری مشکلی ایجاد نمیکنند. اگر انتظار دارید باردار شوید و فیبروم دارید، با پزشک خود صحبت کنید.